Het is zeer belangrijk om wat oudere schilderijen goed en met veel zorg te bewaren. Ze vertellen ons iets over het verleden en dat is natuurlijk erg belangrijk. Ze kunnen bovendien naast de grote emotionele waarde ook grote financiële waarde hebben.
Oude schilderijen zijn vaak geschilderd op paneel maar zogezegd werd ook veel op linnen en katoen gewerkt. De schilderijen werden heel gelaagd gemaakt wat wil zeggen dat er meerdere lagen verf werd aangebracht. Er wordt als eerst een primer aangebracht, een krijtachtige eerste laag zodat de volgende verflagen goed zullen hechten. En als laatste werd een stevige vernis aangebracht om het geheel te beschermen tegen invloeden van buitenaf. Er waren natuurlijk altijd, en toen ook schilders die zich hier niet aan hielden wat later ook wel goed is te zien.
Je kunt het uiteraard wel restaureren maar dat zal steeds moeten gebeuren omdat het in de basis dan natuurlijk niet goed is gegaan.
Het zal altijd zo zijn dat oude schilderijen onderhevig blijven aan licht en lucht. Je wilt ze uiteraard presenteren en dan blijven ze kwetsbaar. Barsten kunnen ontstaan wat natuurlijk niet goed is maar zolang de verf niet loslaat hoeft het geen probleem te zijn. Verkleuringen die ontstaan door het licht zijn wel een probleem zeker wanneer er geen vernislaag is aangebracht destijds. Dan verliest het schilderij zijn zeggingskracht en uiteraard heeft dat ook invloed op de waarde ervan. Wanneer er een vernislaag was aangebracht dan is het mogelijk dat de vernislaag wordt verwijderd en dat de oorsprong zichtbaar weer zichtbaar wordt. De levendigheid en diepte komt weer terug.
Het is belangrijk dat oude schilderijen bewaard worden in een constante temperatuur en een juiste luchtvochtigheid. Wanneer dit niet wordt gedaan kan verf los gaan laten of andere narigheid kan ontstaan. Zelfs hele delen doek kunnen gaan loslaten. Verder is het natuurlijk mogelijk dat het hout, de spielatten gaan werken onder invloed van de vochttoename.
Goed conserveren, zo wordt dat genoemd.
Bij een lage luchtvochtigheid kan hout splijten wat natuurlijk erg dramatisch is. Schilderijen gemaakt op doek en gemaakt op hout zullen het beste bewaard worden onder gelijkmatige omstandigheden. Onder een temperatuur tussen de 20 en 22 graden en een luchtvochtigheid tussen de 40 en 60 procent dus niet te vochtig en zeker niet te droog.
Het beste is om de overgangen zo geleidelijk mogelijk te laten verlopen. De overgangen in musea zullen heel lang worden gemaakt. De schilderijen zullen zich heel lang en op een geleidelijke niveau kunnen aanpassen. Een goed klimaatsysteem is voor musea erg belangrijk en een grote kostenpost.
Wanneer er een nieuw en belangrijk werk wordt ontdekt dan is het de bedoeling dat het niet direct onder andere omstandigheden gebracht gaat worden. Ook dit zal geleidelijk en langzaam gedaan moeten worden. Wanneer het werk bijvoorbeeld in een stoffige en vochtige kelder bewaard werd dan zal het even in die omstandigheden moeten blijven om het niet gedurende de veranderingen te laten beschadigen.
Oude schilderijen moeten dus met zorg bewaard worden en het beste is advies te vragen aan een expert, bijvoorbeeld een restaurateur.
